Zupa ogórkowa na surowo

Kiszone ogórki. Kto ich nie lubi? Ja nie lubiłam. Nie lubiłam w czasach, gdy były dostępne tylko te z warzywniaka przy bloku. Potwornie słone. Gdy trzymałam dłonią z jednej strony, druga smętnie zwisała naśladując misia pandę. I ogórek jakoś nie wyglądał tak roztkliwiająco, jak milusi biało czarny misiu… Uznanie znajdował JEDYNIE jako baza zupy ogórkowej. Tą zupę kocham od dzieciństwa. Zawsze z ryżem. Gdy pierwszy raz usłyszałam o wersji z ziemniakami, myślałam, że to żart. Przecież nikt, NIKT nie robi zupy ogórkowej z ziemniakami!!! A jednak… Nie tylko robią, ale jeszcze im smakuje… Jeszcze polubiła tą wersję moja córcia… Oj, trzeba było zrewidować poglądy, żeby rodzina była kontenta i dopuścić ziemniaczki do udziału z zupie ogórkowej… 😉
Sympatia do ryżu jednak pozostała, choć teraz tylko naturalnego brązowego a zupa jest na wskroś wegańska. Teraz również sama kiszę ogórki w ilościach przekraczających nawet moje własne pojęcie, więc trzeba je jeść częściej niż tylko w zupie. Te są bardzo dobre. Jędrne i smaczne. Słone tylko tak akurat. Na szczęście jakoś mam rękę do przetworów i rzadko się zdarzają wpadki. A jeśli już w przygotowanie ogórków wkładam tyle trudu i czasu, to najfajniej byłoby je wykorzystać maksymalnie. Jak? Na surowo. Czyli? Surowa zupa 😀 Jako dodatek „dosalający” zamiast soli świetnie funkcjonuje seler naciowy, same kiszone ogórki a także… glony namoczone w wodzie przez kilka minut. Dodatkowo są źródłem jodu unikalnego w naszej szerokości geograficznej a jednak potrzebnego…