Aktywni fizycznie a cukrzyca

Dbałość o kondycję fizyczną nie powinna być chwilową modą, a naturalną potrzebą, którą powinniśmy zaspokoić, by cieszyć się zdrowiem i doskonałym samopoczuciem. Cukrzyca nie jest przeciwwskazaniem do wysiłku fizycznego, wręcz przeciwnie , to powód, dla którego należy wykazać większą dbałość o zdrowie, a aktywność fizyczna jest jednym z jej elementów. Jak zatem cieszyć się sportem w cukrzycy?  Na to i inne zagadnienia odpowiada ekspert ds. żywienia programu edukacyjnego „Żyj smacznie i zdrowo”, Katarzyna Zadka.

Zarówno cukrzyca typu 1, jak i 2 nie powinna stanowić przeszkody do uprawiania sportu. W cukrzycy typu 2 leczenie niefarmakologiczne obejmuje modyfikację stylu życia, zatem zastosowanie nie tylko odpowiedniej diety, ale także aktywności fizycznej. To ważne, ponieważ cukrzyca  typu 2 bardzo często współistnieje z nadwagą i otyłością, a aktywność fizyczna sprzyja zmniejszeniu zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie i ułatwia utrzymanie właściwej masy ciała. Ponadto, systematyczne ćwiczenia odwracają niekorzystne zjawiska leżące u podłoża choroby i rozwijające się w jej przebiegu. Osoby z cukrzycą typu 1, według obecnej wiedzy, o ile nie doszło u nich do późnych powikłań, mogą, podobnie jak osoby zdrowe, uprawiać każdy sport, także wyczynowy. W tym przypadku konieczne jest dostosowanie dawki analogów insuliny oraz klasycznych insulin ludzkich do zwiększonego zużycia glukozy związanego z wysiłkiem fizycznym.

Aktywność fizyczna dla diabetyków

Najbardziej zalecany wysiłek to wysiłek tlenowy. Do tej kategorii należą spacer, szybki marsz, jazda na rowerze, pływanie, taniec, czy nawet jazda na rolkach lub łyżwach. Jeżeli dotychczas prowadzony był siedzący tryb życia, na początek idealny będzie 15-minutowy, energiczny spacer. W kolejnym tygodniu  można wydłużać czas spacerów o kilka minut. Taki wysiłek fizyczny może trwać około 30-40 minut. Ważne, by nie był zbyt intensywny. Od intensywności ważniejsza jest regularność. Najlepiej, by spędzać czas aktywnie, przynajmniej 4 razy w tygodniu. Nie polecany dla cukrzyków jest natomiast wysiłek siłowy. Jeśli występują zaawansowane zmiany cukrzycowe w oczach, niewskazane są intensywne ćwiczenia, podczas których dochodzi do wstrzymywania oddechu, natężania mięśni, podskoków, ćwiczeń w skłonie. Natomiast przy zaburzeniach czucia w stopach nie jest wskazane bieganie, zwłaszcza po twardym podłożu, ćwiczenia na stopniu czy na bieżni.

Bezpieczeństwo wysiłku

Wysiłek fizyczny to nic innego jak praca mięśni, a te spalają glukozę, by pozyskać energię. U osoby z cukrzycą w pewnych okolicznościach może powodować niedocukrzenie, czyli nadmierne zmniejszenie stężenia cukru we krwi. Z tego względu osoba decydująca się na wysiłek fizyczny powinna pamiętać o kilku zasadach. Absolutnie nie wolno ćwiczyć na czczo, najlepiej podejmować aktywność fizyczną około dwie godziny po lekkim posiłku. Dobrą praktyką jest zabieranie na spacer lub trening przekąski zawierającej łatwo przyswajalne węglowodany np. cukierek, czekoladę czy nawet cukier w kostkach. Posiadanie identyfikatora informującego o chorobie to dbałość o własne bezpieczeństwo. Przed ćwiczeniami poleca się również sprawdzić poziom cukru we krwi – nie wolno ich podejmować, jeżeli poziom cukru wynosi poniżej 100 mg/dl (5,5 mmol/l) lub powyżej 300 mg/dl (16,6 mmol/l). Z ćwiczeń należy zrezygnować także w czasie przeziębienia, trwania jakiegokolwiek stanu zapalnego w organizmie, grypy, gorączki bądź złego samopoczucia. I koniecznie należy pamiętać o regularnym nawadnianiu, by nie dopuszczać do wystąpienia uczucia pragnienia.

Źródło i całość materiału: http://winiary.media.pl/pr/attachment/1197563