Podczas produkcji węgla drzewnego rozwijają się jego elektrostatyczne właściwości, które sprzyjają wiązaniu wielu trucizn. W jaki sposób wytwarzany jest węgiel aktywny i co sprawia, że ma tak niesamowite właściwości?
Kiedy znajdujące się w drewnie gazy, żywice, białka, tłuszcze itp. ulegają spaleniu, wytworzone ciepło i zachodzące zmiany chemiczne powodują powstanie ładunku na ziarnach węgla drzewnego, dzięki któremu węgiel przyciąga większość substancji trujących. Nikt jeszcze nie pojął do końca mechanizmu działania węgla drzewnego – zarówno z fizycznego, jak i chemicznego punktu widzenia. Przyciąganie kapilarne uważane jest za jeden z mechanizmów, a siły elektrostatyczne za drugi, ale niewykluczone, że jeszcze inne siły odgrywają tu dużą rolę. Przypieczony chleb czy jakakolwiek żywność nie są jednak zdrowe. Nie mają nic wspólnego z węglem drzewnym. To jedynie spalone białka, tłuszcze, węglowodany i sole mineralne – te składniki, które zostają wypalone w węglu drzewnym, pozostawiając zwęgloną celulozę. Głowna struktura węgla drzewnego jest neutralna, podczas gdy substancje pozostające w przypieczonej żywności mogą wchodzić w niezdrowe reakcje z organizmem, a nawet działać rakotwórczo.
Aktywny węgiel drzewny produkowany jest podczas kontrolowanego spalania drewna lub kości, które poddane są działaniu utleniającego gazu, takiego jak para lub powietrze, o podwyższonej temperaturze. Proces ten powiększa adsorpcyjną moc węgla drzewnego poprzez tworzenie się coraz obszerniejszej sieci drobnych otworów w tej substancji. Proces aktywizacji został wynaleziony dopiero na początku XX wieku, ale mimo to węgiel drzewny uznawany był już wcześniej za użyteczny w lecznictwie, choć stosowany w regularnej postaci.
Aktywizacja węgla drzewnego za pomocą sprężonej pary lub silnego kwasu sprawia, że powierzchnia 1 centymetra sześciennego węgla odpowiada 1000 metrów kwadratowych! To dzięki temu, że cząstki węgla drzewnego posiadają tysiące szczelin, otworów, dołków i bruzd, które tworzą dość dużą powierzchnię, gdy zostają otwarte. Fizyczne i chemiczne właściwości oryginalnego materiału oraz warunki procesu zwęglania określają właściwości węgla drzewnego. Temperatura zwęglania wynosi około 600°C. Ciepły płomień utrzymywany jest przez godzinę a następnie temperatura jest obniżana do 100-150°C poprzez ograniczenie dostępu powietrza. Taki stan utrzymywany jest dniami (jeśli drewno nie jest zbyt wilgotne, wystarczą godziny). Następuje destylacja i temperatura wzrasta do 600-700°C. W czasie tego procesu piece są zamknięte. Lasy tropikalne, których drzewa nie są zbyt atrakcyjnym towarem, jako materiał budowlany, dostarczają dobrego drewna na węgiel drzewny. Węgiel drzewny stanowi 20-30% ciężaru suchego drzewa i połowę jego masy. Retorty wytwarzają do 30% więcej węgla drzewnego niż piece przemysłowe. Mają powolny proces karbonizacji w zmniejszonych temperaturach, co daje wyższą wydajność. Wydajność jest jeszcze większa, gdy drewno pocięte jest w jednolite kawałki i ściśle upakowane w retorcie. Podczas wytwarzania węgla drzewnego tlen zostaje zużyty w czasie pierwszych kilku godzin po ustaniu procesu karbonizacji (w tym momencie może dojść do samozapalenia). Można by się zastanowić, czy to czasem nie dzięki temu, a może dzięki wytworzeniu się niestabilnie zjonizowanej formy, węgiel drzewny nabiera niesamowitych właściwości adsorpcyjnych.
Gdzie kupić sproszkowany węgiel aktywny?
Jeśli nie chcemy używać węgla w tabletkach (z dodatkami scalającymi węgiel w formę tabletki) warto nabyć węgiel w proszku, który będzie można zastosować w wielu innych obszarach.
Węgiel aktywny możesz kupić w naszym sklepie internetowym – kliknij tutaj >>
Źródło: Leczenie węglem drzewnym, Agata i Calvin Trash
