(Calendula officinalis)
Kwiaty nagietka lekarskiego zawierają szereg karotenoidów oraz alkoholi trójterpenowych, które działają przeciwzapalnie, bakteriobójczo i grzybobójczo. Karotenoidy warunkują prawidłowy wzrost nabłonka, przeciwdziałają nadmiernemu łuszczeniu się naskórka, przyśpieszają ziarninowanie i bliznowacenie wszelkich uszkodzeń skóry, nawet w początkowym okresie skórnych zmian nowotworowych. Mają one znaczenie nie tylko w terapii, ale również kosmetyczne, gdyż regulują i wzmagają resorpcyjne właściwości skóry i chronią ją przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych. Korzystne ochronne i regenerujące właściwości obejmują również błony śluzowe jamy ustnej, gardła, nosa, oczu, pochwy i odbytu. Na błony śluzowe przewodu pokarmowego nagietek działa przeciwzapalnie i przeciwwrzodowo, a nawet w pewnym stopniu przeciwnowotworowo. Chodzi tu przede wszystkim o zapobieganie rakowaceniu czynnych wrzodów żołądka i jelit oraz blizn pozostałych po zabiegach operacyjnych. Nagietek ma także działanie immunopobudzające zwiększające ogólną odporność organizmu. Ułatwia też pojawienie się miesiączki i czyni ją mniej bolesną wskutek działania rozkurczowego. Poza tym działa żółciopędne i zwiększa ilość wydalanego moczu i potu, dzięki czemu ułatwia oczyszczanie organizmu. Stosowany powszechnie w różnego rodzaju problemach skórnych również na tle alergicznym, chorobach błon śluzowych, zaburzeniach miesiączkowania, w spadku odporności i pomocniczo w stanach przedrakowych przewodu pokarmowego i skóry.
Opracowano na podstawie poradnika pt.:
„Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie” Aleksandra Ożarowskiego i Wacława Jaroniewskiego
