Reumatoidalne zapalenie stawów – jak leczyć naturalnie

Ludzie często mnie pytają, skąd lekarze wiedzą, że dana osoba cierpi na reumatoidalne zapalenie stawów. Istnieje wiele rodzajów konkretnych badań, które pomagają lekarzowi postawić diagnozę.

Po pierwsze, ponieważ 70% pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów ma we krwi wysokie stężenie przeciwciał zwanych czynnikiem reumatoidalnym (rheumatoid factor – RF), dodatni wynik badania poziomu RF we krwi jest jednym ze sposobów diagnozowania tej choroby. Niestety, stężenie czynnika reumatoidalnego może być także podwyższone przy wielu innych chorobach, do których należy toczeń rumieniowaty układowy i przewlekłe choroby wątroby. Jeśli wartości (tzw. miana) czynnika reumatoidalnego są bardzo wysokie, zwykle jest to spowodowane cięższą postacią reumatoidalnego zapalenia stawów i wiąże się z gorszym rokowaniem.

Organizacja medyczna lekarzy, pracowników służby zdrowia i naukowców – American College of Rheumatology wymienia następujące dodatkowe kryteria diagnostyczne, które uzupełniają badania na obecność czynnika reumatoidalnego:

• erozja stawów potwierdzona zdjęciem rentgenowskim

• symetryczne zapalenie stawów

• poranna sztywność trwająca przynajmniej jedną godzinę

• zapalenie stawów dłoni

• zapalenie dotykające trzech lub więcej stawów

• obecność guzków reumatoidalnych.

W 90% przypadków wskaźnik opadania erytrocytów, zwany odczynem Biernackiego – OB – u chorych z RZS jest podwyższony. Ponadto, około 80% pacjentów ma tak zwaną „niedokrwistość chorób przewlekłych” (występowanie mikrocytów – krwinek o nieprawidłowo małej wielkości, przy stężeniu hemoglobiny zwykle większym od 9g/dl). Inną często występującą nieprawidłowością, zauważalną w wyniku badania krwi, jest podniesione stężenie czynnika krzepnięcia – fibrynogenu – w osoczu.

Konwencjonalne leczenie medyczne

Autorytety medyczne twierdzą, że nie ma żadnego lekarstwa na reumatoidalne zapalenie stawów. Podstawowe leczenie polega na podawaniu różnych medykamentów, takich jak kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Leki te mogą przynieść chwilową ulgę w bólu, ale ich stosowaniu towarzyszą efekty uboczne, takie jak wrzody żołądka i krwawienia z przewodu pokarmowego.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne są najbardziej powszechnie stosowanym środkiem w leczeniu zapalenia stawów i przynoszą one duże zyski firmom farmaceutycznym. Niestety, w Ameryce Południowej powodują one krwawienie z przewodu pokarmowego u blisko 25 tys. ludzi rocznie. Co więcej, istnieją już dowody na to, że leki te wzmagają destrukcyjną naturę tej choroby.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą przynieść ulgę w bólu, ale robią niewiele, o ile w ogóle cokolwiek, by wpłynąć na sam proces chorobowy. Istnieją jednak naturalne metody leczenia, które wychodzą poza samo maskowanie objawów, docierając do utajonych problemów ogólnoustrojowych, związanych z tą chorobą. Reumatoidalne zapalenie stawów można skutecznie leczyć, pod warunkiem, że stawy i inne zaatakowane organy nie są nieodwracalnie uszkodzone. Po pierwsze i najważniejsze, konieczne jest zrozumienie i złagodzenie zjawiska zespołu nieszczelnego jelita. Zespół nieszczelnego jelita leży u podstaw praktycznie każdej choroby autoimmunologicznej.

Nowej klasy niesteroidowe leki przeciwzapalne, zwane inhibitorami COX-2 (np. Nimesil), zostały niedawno wypuszczone na rynek i – jak dotąd – wydają się wywoływać mniej efektów ubocznych niż ibuprofen i inne, szczególnie w odniesieniu do problemu krwawienia z przewodu pokarmowego. Lekarze wydają się z zapałem przepisywać wspomniane leki, ale długoterminowe konsekwencje ich stosowania nie są jeszcze znane. Czasami do złagodzenia stanu zapalnego używane są steroidowe leki o działaniu przeciwzapalnym i przeciwalergicznym, tzw. kortykosteroidy (np. prednizon), ale ich użycie jest ograniczone do krótkoterminowych okresów, ze względu na możliwe powikłania. Do efektów ubocznych stosowania tych leków można zaliczyć: łatwe siniaczenie się, osteoporozę, złamania szyjki kości udowej, zaćmę, otyłość, większą podatność na infekcje, cukrzycę i wysokie ciśnienie tętnicze krwi.

Niektórzy lekarze stosują związki złota, chelaty, leki przeciwko malarii oraz preparaty antynowotworowe (chemioterapię). Pacjentom, u których inne formy terapii zawiodły, podaje się również podobne do chemioterapii środki immunopresyjne (hamujące proces wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych). Wszystkie wymienione leki mogą być stosowane przez tygodnie lub miesiące i są związane z toksycznymi efektami ubocznymi, takimi jak uszkodzenie szpiku kostnego, niewydolność wątroby i nerek.

Inne konwencjonalne metody leczenia to fizykoterapia usprawniająca (w celu zwiększenia zakresu ruchów) oraz leczenie operacyjne mające złagodzić objawy choroby. Operacja może czasami przynieść ulgę w bólu, korygując, co zostało zdeformowane przez chorobę, a tym samym nieznacznie poprawić funkcjonowanie stawów. Leki stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów mogą przynieść chwilową ulgę w bólu, jednak nie robią nic, by poprawić stan chorego, a dodatkowo wywołują bardzo szkodliwe efekty uboczne.

Leczenie naturalne

W ciągu ostatnich 20 lat opracowałem efektywny naturalny protokół leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, zmniejszający nasilenie objawów, jak również – w niektórych przypadkach – odwracający proces chorobowy. Większa część tego protokołu może zostać przeprowadzona w połączeniu z konwencjonalnym leczeniem, jednakże efektywność tej metody się zwiększa, jeśli konwencjonalne leki nie są używane. Procedurę najlepiej przeprowadzić, korzystając z pomocy specjalisty medycyny naturalnej, jednakże protokół można zastosować z dużą dozą bezpieczeństwa również bez nadzoru specjalisty.

Wypisałem różne elementy protokołu naturalnego leczenia w kolejności od najważniejszych do najmniej ważnych. Z mojego doświadczenia wynika, że osiąga się najlepsze rezultaty, nie pomijając żadnego zalecenia. Jednak można już obserwować korzyści, zastosowawszy się chociaż do kilku zaleceń z tego protokołu leczenia. Każda osoba jest inna, zatem trudno powiedzieć, które z tych zaleceń najlepiej zadziała u danego pacjenta. Osobiście radzę, aby znaleźć specjalistę, z którym można będzie współpracować w czasie terapii. Jeżeli jednak w pobliżu miejsca zamieszkania nie ma możliwości znalezienia fachowej pomocy, należy jak najściślej trzymać się punktów protokołu. Najgorsze, co może się wydarzyć to to, że nic się nie wydarzy. W najlepszym wypadku można odwrócić przebieg choroby lub sprawić, że na najbliższe lata przejdzie ona w stadium remisji.

Alergie pokarmowe

Zastosowanie diety hipoalergicznej (pozbawionej alergenów pokarmowych) jest jedną z najbardziej efektywnych metod naturalnego leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów i to taką, która przynosi radykalną poprawę. Objawy wszystkich chorób autoimmunologicznych – w tym reumatoidalnego zapalenia stawów – mogą albo ustąpić, albo ich nasilenie może się znacząco zmniejszyć po odkryciu i wyeliminowaniu uczulających pokarmów i alergennych substancji chemicznych.

Alergie niekoniecznie są przyczyną choroby autoimmunologicznej, jednak na pewno mogą wywoływać nawroty dolegliwości lub zaostrzać objawy już istniejące, takie jak: poranna sztywność, ból stawów i mięśni, zmęczenie i wszelkiego rodzaju dolegliwości trawienne. Niezdiagnozowane alergie pokarmowe są niezwykle powszechne i mogą być główną przyczyną porannej sztywności i bólu stawów. Istnieją dwa rodzaje niepożądanych reakcji na pokarmy – opóźnione i natychmiastowe. Świszczący oddech, pokrzywka i obrzęk są przykładami reakcji natychmiastowych, pojawiających się po chwili lub po kilku godzinach od zjedzenia szkodliwego pokarmu. Jednakże reakcje natychmiastowe po zjedzeniu szkodliwego pokarmu stanowią jedynie 10% wszystkich reakcji alergicznych, których ogromna większość pojawia się z opóźnieniem wynoszącym nawet cztery dni.

Większość ekspertów jest zgodnych co do tego, że technika eliminacyjno-prowokacyjna jest najbardziej efektywnym sposobem na wykrycie alergii pokarmowych. Polega ona na stosowaniu przez trzy tygodnie diety hipoalergicznej, która eliminuje większość najbardziej powszechnych alergenów pokarmowych: pszenicę, kukurydzę, nabiał, cytrusy, jajka, czekoladę. Następnie, organizm jest konfrontowany z wyeliminowanymi pokarmami jeden po drugim i odnotowywane są jego reakcje. W czasie stosowania diety eliminacyjnej u większości ludzi ustępują objawy chorobowe (sztywność, ból stawów itd.). Jeśli objawy wracają, kiedy dany pokarm zostaje ponownie wprowadzony, prawdopodobnie osoba jest na ten pokarm uczulona.

Dieta przy RZS

Zalecenia – spisane poniżej – są jedynie ogólnymi wskazówkami i należy je zmodyfi kować w zależności od indywidualnych tolerancji pokarmowych i alergii. Może zaistnieć potrzeba wyeliminowania roślin z rodziny psiankowatych – pomidorów, ziemniaków, papryki, bakłażanów i tytoniu – przez te osoby, u których występują bóle stawów związane z ich spożywaniem. Istnieją także pewne pokarmy – takie jak wołowina, wieprzowina i nabiał – mające działanie prozapalne, co znaczy, że z powodu zawartości określonego rodzaju tłuszczów, które zwiększając ilość produkowanych przez organizm prozapalnych hormonów zwanych prostaglandynami, wzmagają reakcję zapalną. Inne pokarmy, takie jak len czy konopie, plus witamina D, mają działanie przeciwzapalne i mogą odwrócić ten efekt. Co więcej, pokarmy z kategorii zakazanych są najbardziej alergenne i dlatego jest wysoce prawdopodobne, że będą one nasilać reakcję zapalną. Jeśli ktoś nie jest pewien, na jakie pokarmy i substancje może być uczulony, niech skonsultuje się ze specjalistą medycyny naturalnej. Sugestie dotyczące menu i przepisy zawarte w tej książce, także mogą okazać się pomocne w planowaniu zmian w diecie.

Dozwolone pokarmy i napoje

• pokarmy zawierające karoten, takie jak słodkie ziemniaki, marchew, szpinak, melon kantalupa, jarmuż, kabaczek i dynia

• ryżowe ciastka, ryżowe płatki śniadaniowe i krakersy ryżowe

• witamina C i pokarmy zawierające przeciwutleniacze, takie jak owoce cytrusowe, brokuły, truskawki, melony, brukselka i kapusta

• popcorn (bez dodatku masła lub soli)

• makaron z gryki, komosy ryżowej, kukurydzy lub ryżu

• wszystkie świeże i suszone owoce, najlepiej organiczne

• organiczne soki owocowe (świeżo wyciśnięte)

• mleko sojowe, ryżowe lub migdałowe

• małe ilości orzechów (poza ziemnymi i nerkowcami)

• pestki słonecznika i dyni

• woda czysta, filtrowana lub ozonowana. (Ważne jest, aby dorośli pili przynajmniej 8 dużych szklanek dziennie!)

Pokarmy, których unikamy

• pszenica i inne zawierające gluten ziarna (jęczmień, owies, żyto, wszystkie odmiany pszenicy – orkisz, kamut i płaskurka, kasza manna, kuskus, kasza jęczmienna – pęczak, mazurska, perłowa, musli, kasze owsiane, zbożowe kaszki błyskawiczne, płatki śniadaniowe, makarony z mąki zbożowej)

• mleko i inne komercyjnie przetwarzane produkty nabiałowe

• jajka

• cukier

• sztuczne słodziki (dobrym słodzikiem bezcukrowym jest stewia)

• wszystkie napoje alkoholowe, w tym piwo i wino

• kofeina (kawa, zwykła herbata, cola, czekolada)

• napoje bezalkoholowe i woda z kranu (chyba, że z fi ltra odwróconej osmozy lub ozonowanej)

• wszelkie pokarmy zawierające sztuczne wzmacniacze smaku, dodatki i konserwanty

• wołowina, wieprzowina, wędliny, smażone i solone pokarmy

• orzechy kokosowe

• orzeszki ziemne, nerkowce i produkty z nich.

Opr. na pod. książki „Dbamy o stawy„.