Kukurydza zwyczajna

Kukurydza zwyczajna jest rośliną jednoroczną z rodziny Traw. Uprawiana jest ze względu na wartości odżywcze i lecznicze. Do celów leczniczych zbiera się w lipcu i sierpniu znamiona ze słupkami żeńskich kwiatów oraz pozyskuje się olej kukurydziany z zarodków i kiełków nasiennych.

Podstawowe związki czynne zawarte w surowcu to olejki eteryczne, związki saponinowe, garbniki, cukry, alantoina, fitosterole, witamina K, kwas pantotenowy, witamina C i E oraz sole mineralne w tym dużo soli potasu. Wyciągi ze znamion kukurydzy obniżają napięcie mięśni gładkich dróg moczowych, pobudzają wydalanie moczu i wyraźnie zwiększają ilość usuwanych moczanów, fosforanów i szczawianów. Wykazują też działanie przeciwzapalne na drogi moczowe, a zwłaszcza na pęcherz. Działają również bardzo korzystnie na wątrobę ułatwiając produkcję i przepływ żółci.

Olej kukurydziany ma działanie obniżające poziom cholesterolu we krwi, a ze względu na zawartość fitosteroli (stygmasterol, ergosterol, sytosterol) korzystnie wpływa na funkcję stercza.

Przetwory ze znamion kukurydzy stosuje się przede wszystkim jako lek moczopędny oraz łagodnie przeciwzapalny i rozkurczowy w razie trudności w oddawaniu moczu, a także w stanach zapalnych miedniczek nerkowych i pęcherza, w obrzękach wywołanych niewydolnością krążenia i nerek oraz w różnych postaciach kamicy nerkowej. Olej kukurydziany jest stosowany jako lek pomocniczy w stwardnieniu tętnic oraz w objawowym leczeniu wczesnego stadium przerostu gruczołu krokowego.

Opracowano na podstawie poradnika pt.:
„Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie” Aleksandra Ożarowskiego i Wacława Jaroniewskiego