Dzieci mogą w takim samym stopniu ucierpieć z powodu siedzącego trybu życia jak dorośli. Badanie zgłoszone do Archives of Pediatric & Adolescent Medicine (Archiwum Medycyny Dziecięcej i Młodzieżowej) wykazało, że „dzieci powinny bawić się na zewnątrz” oraz że „należy na nowo wprowadzić do życia dzieci czas zabawy, który wydaje się stopniowo zanikać”.
Zabawa jest konieczna dla rozwoju, ponieważ przyczynia się do dobrego samopoczucia w zakresie poznawczym, fizycznym, społecznym i emocjonalnym, rozwija kreatywność, wyobraźnię i zręczność. Zabawa pomaga dzieciom nauczyć się, jak pracować w grupie, dzielić się, negocjować, rozwiązywać konflikty oraz bronić samego siebie. Ponadto zabawa daje świetną możliwość, aby pokonywać swoje lęki, odgrywając role dorosłych, a także poprawia inteligencję emocjonalną.
Rekreacja jest najkorzystniejszym czynnikiem rozwoju umysłowego w środowisku trójwymiarowym (w przeciwieństwie do komputerów i telewizji). Nauka poprzez zajęcia manualne pozwala młodym ludziom odkrywać praktyczne funkcjonowanie świata, poznać tworzywo oraz procesy, jak również dokonywać sądów na temat pojęć abstrakcyjnych. Badania wykazały, że duża ilość czasu spędzona w wirtualnym świecie komputerowym zastępuje zabawę manualną. Rozwój umysłowy dzieci na Zachodzie jest zagrożony przez brak pracy manualnej zarówno w domu, jak i w szkole. Takie zajęcia stają się coraz mniej popularne, i dlatego wiele szkół nawet ich nie proponuje ze względu na brak zainteresowania. Lekcje praktyczno-techniczne obejmują działania z drewnem i metalem, rzemiosło, rolnictwo, muzykę, prowadzenie gospodarstwa domowego i mechanikę samochodową.
Jak się okazuje, dzieci wolą grać w gry komputerowe i uczestniczyć w zajęciach informatycznych niż pracować rękoma. Mimo takiej tendencji raport z ostatnich badań potwierdza, że praca manualna w rzeczywistym świecie trójwymiarowym jest konieczna dla pełnego rozwoju poznawczego i intelektualnego młodych ludzi. Raport ten został opublikowany przez doktora Arica Sigmana powołanego przez organizację Ruskin Mill Educational Trust. Według doktora Sigmana świat zachodni szybko staje się „społeczeństwem oprogramowania, a nie społeczeństwem śrubokrętu”. Wielu ludzi w naszej kulturze uważa prace manualne za zajęcia dla klasy niższej. Raport doktora Sigmana wskazuje, że wielu 11-latków wykazuje braki w zakresie pewnych obszarów rozwoju poznawczego, których nie zauważono u dzieci w takim samym wieku jedno lub dwa pokolenia wcześniej. Zaobserwowano również spadek umiejętności manualnych młodych inżynierów oraz uczniów, których zadaniem jest rozwiązywanie prostych problemów mechanicznych. Wyniki opisane w raporcie doktora Sigmana wyraźnie podkreślają potrzebę wzmocnienia roli nauczania trójwymiarowego oraz rzemiosła w dzisiejszej edukacji. Raport zwraca również uwagę, by rodzice wzięli na siebie odpowiedzialność za spędzanie przez dzieci większej ilości czasu na aktywnych zajęciach fizycznych.
Dr Neil Nedley